Moje zdjęcie
Szczęśliwa żona i kochanka swego męża, spełniona mama Oliwierka i Lilusi. Perfekcjonistka i estetka kochająca wszystko co piękne. Ostatnimi czasy bardzo pozytywnie nastawiona do życia:)

środa, 27 stycznia 2010

Wałek w nowej szacie.


Ostatni wolny wieczór spędziłam z moją ulubioną ostatnio zabawką  - maszyną do szycia:)
Uszyłam wałkowi nową poszewkę.
Starałam się bardzo, są i koroneczki i serca z wyszytymi monogramami a tasiemki, którymi związuję końce poszewek maja tunele.
Szyłam ją do późnej nocy, rano pierwszy wstał jak zwykle Oliwier, od razu zauważył ubrany wałek w pokoju. Przybiegł do nas do sypialni, pochwalił mamusię, że pięknie odszyła ale....smutno mu bardzo bo na poszewce są tylko dwa serducha...a gdzie serduszko z literką O i L ?? Tłumaczyłam, że to wałek  z sypialni, w której śpie z tatusiem i dlatego sa tylko nasze monogramy...Oli zaparł się, ze mam doszyć jeszcze dwa i koniec!! :)))

Tak wyglądał wałek przed przebraniem


A tu w nowej szacie:










I na koniec cytat z kartki kalendarza:
"Życie można przeżyć tylko na dwa sposoby:
 albo tak, jakby nic nie było cudem,
albo tak, jakby cudem było wszystko."
Albert Einstein


poniedziałek, 25 stycznia 2010

Pachnie wiosną! Zmiana dekoracji.


Choinkę i wszelkie ozdoby świateczne schowaliśmy zaraz po wizycie księdza :) Został tylko na stole srebrzysty, świateczny bukiet gałązek.
Ale i on został wyniesiony do piwnicy. A to za sprawą ślicznego hiacynta, których jest cała masa w kwiaciarniach. Ostatnio będąc w mieście musiałam tam wejść, zbliżał się Dzień Babci. Na dworze śniegu po pas, na rynku działa lodowisko, zimno jak na Syberii a w kwiaciarni....całe wiadra tulipanów i ten zapach hiacyntów! Poczułam się jakbym przeniosła się w inny świat, wiosenny świat.
Babciom kupiłąm cebulki tulipanów a sobie hiacynta.
Po powrocie od razu zmieniłam dekoracje na stole.
I siedzę sobie teraz, przyjemnie mi bardzo..a w pokoju unosi się cudowny zapach kwiatów.









A poniżej na stole kuchennym..



Pozdrawiam wszystkich odwiedzających:)



niedziela, 24 stycznia 2010

Wytwory kolczykowe.



Kilka miesięcy temu zrobiłam kilka par kolczyków. Tak na próbę. Miałam garść różnych koralików w puszce i pomyślałam, ze mogłabym coś sama stworzyć zamiast kupować w galeriach. Dokupiłam szpilki i bigle, odpowiednie cążki i do pracy!
Takie tworzenie trochę mnie wyciszyło i uspokoiło bo ja z natury nadpobudliwa i dosc nerwowa jestem. Także dobrze robią mi takie zajęcia:)
Narazie zrobiłam proste kolczyki, może kiedyś spróbuję zrobić bardziej finezyjne.









Zawsze nosiłam srebro, potem po zaręczynach i slubie złoto. Choć nigdy nie przepadałam za żółtym złotem, własnie takie obrączki wybraliśmy...nie wiem, teraz chyba wybrałabym białe złoto.
Potem mój Ukochany obdarował mnie róznymi kolczykami i pierścionkami złotymi, więc w komplecie z obrączką nosiłam i noszę. Bardzo sobie je cenię bo są własnie od R., on sam wybiera prezenty i trafia bezbłędnie w mój gust:)
Później stały się modne robione kolczyki lecz wcale nie byłam nimi zainteresowana...
aż moja Siostra zaczęła nosić takie robione. I zaraziłam się:)
Latem nosiłam już kolczyki własnej roboty i podobało mi się. Kolorowe, pasowały do letnich sukienek.





Najbardziej podobaja mi się na biglach oksydowanych a nawet czarnych.



A poniżej koszyk obfitości koralikowych.



Pozdrawiam kolorowo:)



piątek, 22 stycznia 2010

Dzień Babci i Dziadka.

Dziś był kolejny przemiły dzień:) Dzień Dziadka, wczoraj Dzień Babci. Dla nas były to dni odwiedzin, wesołości i obżarstwa..od jutra dieta;)
Mam wielkie szczęście bo mam jeszcze obie Babcie i jednego Dziadka, moje dzieci mają i Babcie i prababcie...to wielkie szczęście:) Tym bardziej, że mamy ich blisko nas. Jeszcze kilka lat temu mieszkali daaaaaleko, ponad 300km od nas, teraz wszyscy mieszkamy niedaleko siebie. Kiedyś jeździłam do Babć na wakacje i ferie, nieraz na święta, teraz mam je na święta i od święta i jest super!
Te dwa dni spędziliśmy na wizytach u dziadków dzieci i naszych:) Babcie napiekły, naszykowały różnych smakołyków, siedzieliśmy do wieczora przy stole, pilismy winko zrobione przez Dziadka i gadaliśmy o starych czasach:) Przyjemnie było:))
Brak mi jednego Dziadka, nie znałam go, zmarł dawnoooo temu. Ale mam ładne zdjęcie.



A poniżej moje Babeczki kochane:)

Młode:



Trochę starsze:



i zdjęcie z lata 2009:



A poniżej Babcia z Dziadkiem:)


 
Dziadek jak był młodszy zawsze przypominał mi jednego z moich ulubionych aktorów Jacka Nicholsona, miał nastroszone, w nieładzie włosy, nosił ciemne okulary takie podobne do Jacka i te brwi! :)

Pozdrawiam mroźnie...bardzo mroźnie!!


środa, 20 stycznia 2010

Ptaszkowa poszewka.


Jako, że bardzo spodobało mi się szycie, postanowiłam stworzyc COŚ. Miałam poszewkę na "jaśka", taką zwykłą, bawełnianą, jasnożółtą. Żeby nie była już taka nijaka, upiększyłam ją po swojemu:)
Uwielbiam ptaszki, więc wycięłam je z różnych, kolorowych materiałów i przyszyłam. Bo bokach wszyłam bawełnianą koronkę i  jest ptaszkowa poszeweczka.













Jak tak patrzę na nią to jest taka trochę folkowa..

Pozdrawiam mocno!



wtorek, 19 stycznia 2010

To co tygryski lubią najbardziej !


Tytuł posta taki Puchatkowy, właśnie jestem na etapie wieczornego maglowania z Oliwierkiem "Kubusia Puchatka". No i tytuł pasuje do tego o czym chcę pisać:) O tym co mnie rajcuje baaardzo:)
Całkiem niedawno poznałam smak gry w kręgle i bez wątpienia jest na najlepsza zabawa, gra, czas do spędzenia! Bawimy się przy tym znakomicie !
Ostatnio jak byliśmy, po 2 godz. grania poszliśmy pograc w bilarda ... po 1/2 godz. juz zazdrośnie patrzyliśmy na tor, mimo że niektorých ręce bolały ... niestety wszystko zajęte, jak się nie zamówi wcześniej to nie ma szans na zajęcie toru.



W Kręgle grają też Fred Flinston - lubiłam go w dzieciństwie:) I mój ulubieniec Homer Simpson!





Kiedyś tak grały kobitki:



Jednak największe emocje w moim życiu wzbudzają koncerty. To co dzieje się we mnie wtedy jest trudne do opisania, adrenalina sięga zenitu! Oczywiście na koncertach moich idoli muzycznych. Już samo oczekiwanie na koncert jest emocjonujące. W tamtym roku czekałam na kolejny koncert Depeche Mode, których ubóstwiam. Koncert miał być w maju, bilety mieliśmy bodajże od października. Niestety koncert się nie odbył: (Dave ciężko zachorował, bilety zwróciliśmy .... niedługo pozniej trasa jednak została wznowiona. Nowa Arena Łódzka zorganizowała koncert na luty tego roku. Bilety od razu kupilismy i znów  tkwią za szybą, w tym samym miejscu co poprzednie. Jednak teraz nie chcąc zapeszać nie przezywam tak tego, a tu zbliża się luty!
Na DM byliśmy już kilka razy i zawsze było to cudowne, mocne przeżycie. Jak jeszcze miałam naście lat to nie sądziłam, ze zobaczę ich na żywo a już napewno nie razy tyle! Jeszcze mieliśmy (na koncerty jeździmy z moim małżem - też fanem DM) to szczęście, że na pierwszym koncercie DM staliśmy bardzo blisko sceny. R. udało się wtedy zdobyć bilety dla VIP-ów:)
Poniżej fotka (nie moja) z koncertu w Spodku, ale byliśmy, jesteśmy gdzieś tam!



To jest jedna z tych najlepszych chwil koncertu, w trakcie utworu (już ponad 20 letniego), ktory jest obowiązkowy na koncertach (jest takim hymnem ..) wszyscy mają ręce w górze, śpiewają ... las rąk i śpiew jest niesamowity!
Uwielbiam też koncerty The Cure. Grali ostatnio w Spodku. Magiczny koncert, feria kolorów, światła .. cudnie było ..



Wspomnę tu jeszcze o ostatnim koncercie na jakim byliśmy w listopadzie. Byl to koncert promujący najnowsza płytę HEY. I właśnie tym koncertem Hey rozpoczął trase koncertową:) Staliśmy tuż przed Kasią Nosowską, przed samiutką sceną, na środku, przy barierkach. Byłam na wielu koncertach ale nigdy nie stałam w pierwszym rzędzie! Kasia była boska, dała z siebie wszystko.


Teraz czekamy na luty, Mam nadzieje, ze znów zobacze i usłyszę moje kochane DM.






czwartek, 14 stycznia 2010

Woreczek i Vakre.

Moja maszyna ma pokrowiec, nie sztywna walizkę tylko taki miękki. No ale jest jeszcze kabel i stopka. Uszyłam dla nich woreczek:) i nawet napis wyszyłam...ostatnio to robiłam na zajęciach ZPT w podstawówce hihi







Przy okazji uszyłam serducho w kotki dla dzieci:)



A teraz z innej beczki.
VAKRE..
Mam pozyczone i nie moge nasycić się tą gazetą. Zanim ją pierwszy raz miałam w rękach czytałam duzo opinii w necie, że to nic specjalnego, że podobna do innych czasopism itd..
Dla mnie to najlepsze czasopismo wnetrzarskie jakie widziałam. Lubię, nawet bardzo Werandę Country, kupuje zwykła Werandę. W Empiku przeglądałam dużo zagranicznych pism ale Vakre jest cała dla mnie :)
Delektuję się każdą stroną, wszystko mi się podoba, to jest własnie mój styl, klimat. Dzikość ogrodów i zieleni, jasność wnętrz, mimo duzej ilości dodatków i bibelotów czuć przestrzeń. No i te korony, klosze...ech
Już patrzyłam na prenumeratę...ale do Polski koszt to ponad 300zł..:(

Może ktoś ma jakieś stare numery i chciałby sprzedać to ja chętna jestem:)





Ściskam, papa!




wtorek, 12 stycznia 2010

O wieszaczku i wyróżnieniu:)

W wielu galeriach oglądałam wieszaczki. Takie urocze... a mój w łazience taki zwykły.. Poztanowiłam to zmienić. Najbardziej spodobły mi się właśnie ze starymi, retro fotografiami. Choć przyznam, ze był też uroczy z ptaszyną...ale ileż ptaków można mieć w domu :D Zamówiłam więc z retro-fotką i wreszcie jest! Na wieszaku wisi mój szlafrok a łazienka zyskała na urodzie.



Muszę się pochwlić :) dostałam wyróżnienia, za które baaardzo dziękuję. Jolanna obdarowała mnie hurtowo dwoma wyróżnieniami:) Jestem zaszczycona!



                                                                                                       


Pozdrawiam zimowo...u nas cały dzień sypało...no ileż jeszcze śniegu maja tam na górze???

poniedziałek, 11 stycznia 2010

Zimowe spacery

Pogoda już od jakiegos czasu biała, snieżna, mroźna.
Korzystamy z zimy i codziennie chodzę z Lilą na spacery do lasu (Oliwier w tym czasie jest w przedszkolu) a po południu R. chodzi z Oliwierkiem na górkę, na sanki:) W weekendy wszyscy razem wychodzimy.
Widoki sa piękne, więc narobiłam moim nieprofesjonalnym aparatem dużo fotek. Tak na pamiątkę bo kto wie, może już takiej ładnej zimy nie bedzie? ;)











W sobotę padał mokry śnieg i deszcz mżył..a dziś wszystko było oblodzone. Krzewy wygladały jakby były oprawione w szkło.







Harce na sankach:)





R, stwierdził, że ma dużo pary i ma ochotę pobiegać, ciągnąc nas na sankach. Nie trzeba było powtarzać, ja też siadłam z Lilą na sankach a R. robił za konika..ciągnącego kulig, heheh



Zima jest piękna  i zawsze ją lubiłam, czekałam na pierwszy śnieg...jednak stwierdzam, że szybko sie nudzi. Ja juz poszalałam na śniegu, wystarczy mi ! Wiosnę poproszę bo dość mam czapek i szali!
Pozdrawiam ciepło:))